Batang, salah sijine kabupaten
kang ana ing Jawa Tengah duweni sejarah. Manut cerita, ing jaman biyen ana
kerajaan sing jenenge Kerajaan Mataram Islam. Rajane yaiku Sultan Agung
Hanyokrokusumo. Wektu kuwi Sultan Agung lagi nyiapake prajurit-prajurite kanggo
nyerang prajurit Belanda ing Jakarta sing biyene arane Batavia.
Sultan Agung ngutus Bupati
Kleyangan sing jenenge Dipokusumo supaya babat alas Roban, banjur didadekake
sawah sakperlu kanggo nyukupi kabutuhan pangane para prajurit sing arep nyerang
Batavia. Kamangka ing sakjerone Alas Roban mau akeh para dhedhemit lan
sakjinise sing saba ing alas kono. Manut cerita, sing dadi rajane dhedhemit
yaiku Dadungawuk. Dipokusumo lan para prajurite banjur babat alas roban mau,
nanging pagaweyane mau kandheg dening para dhedhemit mau. Para prajurite
Dipokusumo akeh sing mati dadi korbane dhedhemit mau. Dipokusumo kang ngerteni
kahanan sing kaya kuwi dadi bingung arep laporan dening Sultan Agung amarga
pagaweyane ora kasil.
Dipokusumo banjur njaluk
pitulungan karo Ki Gede Cempaluk, salah sijining punggawa Mataram sing diukum
dening Sultan Agung amarga dheweke nglakoni salah marang Sultan Agung. Ki Gede
cempaluk saguh ngrewangi pagaweyane Dipokusumo kanggo babat alas amarga
disemayani dening Dipokusumoarep dijalukake pangapura marang Sultan Agung. Ki
Gede Cempaluk banjur ngutus putrane kang duweni jeneng Jaka Bahu kanggo
nglakokaken tugas babat alas mau saperlu arep digawe sawah-sawah, Jaka Bahu
banjur mangkat menyang alas Roban.
Ora beda karo Dipokusumo, Jaka
Bahu kang lagi babat alas dadi kandheg pagaweyane dening dhedhemit sing saba
ing alas kono. Jaka Bahu banjur nglakoni tapa sakperlu pengen ngerteni sebabe
para prajurite akeh sing mati. Ora suwe Jaka Bahu nglakoni tapa, dheweke banjur
ngerti yen sing nyebabake pagaweyane kandheg yaiku Dadungawuk, raja dhedhemit
ing Alas Roban, karo para prajurite. Jaka Bahu banjur perang nglawan Dadungawuk
lan para prajurite. Dadungawuk lan para prajurite kasil dikalahake dening Jaka
Bahu, banjur pagaweyane Jaka Bahu bisa diterusake.
ujuane Jaka Bahu babat alas
Roban kuwi sakperlu arep digawe sawah-sawah, mula Jaka Bahu kudu duweni sumber
banyu kanggo ngalirake banyu marang sawah-sawah sing arep digawe mau. Jaka Bahu
banjur nggaawe kedhung kanggo ngalirake banyu. Nanging pagaweyane mau yo duweni
alangan. Banyune ngalire ora tetep, kadhang ngalire cilik kadhang gedhe. Jaka
Bahu banjur nggoleki sebabe banyune mau ngalire ora ajeg. Bareng ngerti sebabe,
jebul sumber mau kaline kadhangan watang sing ambruk ing tengah kedhung. Mula
banyune ngalire ora ajeg. Jaka Bahu banjur nglakoni tapa maneh ing sakpinggire
kali mau supaya bisa entuk kakuwatan kanggo nyingkirake watang mau. Sakwise
kuwi Jaka Bahu banjur entuk kakuwatan kanggo nyingkirake watang mau. Banjur
pagaweyane nggawe kedhung bisa diterusake. Tlatah ing kono banjur dikenal
kanthi jeneng yaiku Batang, saka kasile Jaka Bahu ngemBat waTang mau.
Nanging alangan ora kandheg.
Jaka Bahu nemoni alangan maneh olehe nggawe kedhung. Jedhung sing wis digawe
dening Jaka Bahu bobol. Jaka Bahu rumangsa bingung amarga dheweke wis kasil olehe nyingkirake
watang mau. Banjur apa kang nyebabake
pagaweyane kandheg maneh? Jaka Bahu kepeksa nglakokake tapa maneh kanggo
mangerteni sebabe. Nalika Jaka Bahu rampung tapa, dheweke ngerti yen ing jero
kedhung kuwi mau ana gapura istanane para uling. Sejatine kedhung kuwi jebul
istanane para uling sing rajane jenenge Kala Drubiksa. Kala Drubiksa seneng
gawe geger tumrap uripe manungsa. Jaka Bahu banjur nyebur ing jero kedhung
mateni para uling sing ngrusak kedhung mau.
Kala Drubiksa kaget entuk
warta saka prajurite yen para prajurite akeh sing mati dipateni Jaka Bahu. Kala
Drubiksa ora trima. Kala Drubiksa sing panggonane dirusak karo manungsa tansaya
kobongan jenggot. Dheweke banjur menyat lan tandhang dhewe ngadhepi Jaka Bahu.
Perange Jaka Bahu lan Kala Drubiksa dadi perang sing gedhe amarga loro karone
padha sektine. Ananging Jaka Bahu wis kesel amarga tenagane wis kari sithik
kanggo nglawan para prajurite Kala Drubiksa mau. Jaka Bahu bisa kecekel dening
Kala Drubiksa kanthi digubet nganggo buntute. Jaka Bahu ora kalah pokal, kanthi
tenaga kang wis kari sithik Jaka Bahu bisa ucul saka gubetane Kala Drubiksa.
Jaka Bahu banjur mlayu ninggalake Kala Drubiksa sakperlu golek papan kanggo ndhelik
kanggo mulihake tenagane.
Ana ing papan pandhelikane,
Jaka Bahu ketemu karo Drubiksawati sing jebule adhine Kala Drubiksa. Pancen
papan sing dienggo ndhelik Jaka Bahu mau jebul Taman Kaputrene Drubiksawati.
Saka panyawange Drubiksawati, dheweke banjur thukul rasa katresnan tumrap Jaka
Bahu, Drubiksawati banjur nyedhaki Jaka Bahu banjur loro karone padha kenalan.
Mawi kuwi Jaka Bahu ngerti yen Drubiksawati kuwi adhine Kala Drubiksa sing wis
kebacut tresna marang Jaka Bahu. Ngerti kahanane sing nguntungake Jaka Bahu,
mula Jaka Bahu banjur njaluk tulung marang Drubiksawati golek wadine Kala
Drubiksa kanthi syarat gelem nampa katresnane Drubiksawati. Drubiksawti kang
ora seneng marang tumindhake Kala Drubiksa nyanggupi, nanging Jaka Bahhu ora
kena mateni Kala Drubiksa.
Jaka Bahu banjur dicolongake
pedhang Swedhang kang dadi sumbere tenagane kasektene Kala Drubiksa. Sakwise
Jaka Bahu entuk pedhang swedhang mau, Jaka Bahu banjur mangkat maneh
ngrampungake perange nglawan Kala Drubiksa lan para prajurite sing uga lagi
nggoleki Jaka Bahu. Pancen bener, kanthi pedhang swedhang mau Kala Drubiksa
tenan kasil dikalahake dening Jaka Bahu. Kala Drubiksa banjur mlayu menyang lor
alas roban. Jaka Bahu ngoyak nganti kecekel, sakwise kecekel ing Kali Kramat,
Kala Drubiksa banjur nyerah maranmg Jaka Bahu lan perange loro karone mau
kandheg, nanging dadi rundhingan utawa prajanjen loro karone mau ing Kali
Kramat. Kasile rundhingan mau menawa Kala Drubiksa ora bakal ngganggu maneh
tumrape uripe manungsa, nangingdheweke diwenehi panggonan ing Alas roban sisih
lor kango papan uripe. Kala Drubiksa uga entuk jupuk jatah kanggo uripe saka
hasil bumine manungsa, ananging sithik wae lan ora entuk ana kang mangerteni.
Pedhang Swedhang mau banjur ditancepake ing sakpinggire Kalli Kramat. Wong-wong
sing padha ngerti yen Kala Drubiksa kasil dikalahake dening Jaka Bahu rumangsa
seneng, banjur nganakake syukuran ing dhuwur Kali Kramat.
Kanthi Jaka Bahu bisa
ngalahake Kala Drubiksa, mula kedhung sing lagi dibangun mau kasil dadi. Jaka
Bahu uga kasil olehe babat Alas Roban, mula Alas Roban mau didadekake sawah.
Sawah-sawahmau dadi tlatah kang subur amarga banyu sing ngalir saka kedhung
lancar. Jaka Bahu banjur bali menyang Mataram nglaporake hasile mau dhumateng
Sultan Agung. Sultan Agung rumangsa bungah banget senenge ngerteni pagaweyane
Jaka Bahu mau. Kanggo imbalan, Jaka Bahu didadekake bupati ing Kendal. Nanging
sakdurunge kuwi Jaka Bahu diwenehi tugas maneh karo Sultan Agung. Tugase yaiku
njupuk putri sing jenenge Retno Rantan Sari sing dititipake ing dhusun
Kalisalak. Sultan Agung pengen ndadekake Retno Rantan Sari dadi bojone.jaka
Bahu banjur mangkat menyang dhusun Kalisalak
Tekan panggonane, Jaka Bahu
rumangsa kesengsem karo kaendahan ing sakiwo tengene pangonane Retno Rantan
Sari. Jaka Bahu banjur nemoni Pak Wongso, wong sing dititipi Retno Rantan Sari
lan ngomong yen dheweke diutus dening Sultan Agung sakperlu mboyong Retno
Rantan Sari arep diboyong menyang Mataram. Retno Rantan Sari jebul wong wedok
sing pancen ayu banget ora ana tandhingane. Kanthi ayune kuwi mau Jaka Bahu
banjur kesengsem lan tresno marang Retno Rantan Sari. Semono uga Retno Rantan
Sari, dheweke uga tresna marang Jaka Bahu. Jaka Bahu rumangsa bingung. Menawa
Jaka Bahu mboyong Retno ning Mataram, dheweke ora lila yen Retno Rantan sari
jejeran karo Sultan Agung, nanging saumpama dheweke ora kasil mboyong Retno,
Jaka Bahu wedi menawa Sultan Agung duka. Jaka Bahu banjur bali mennyang omahe
sakperlu njaluk wejange Ki Gede Cempaluk.
Ing ngomah, Ki Gede Cempaluk
uga rumangsa bingung. Dheeke uga ngerteni manahe Jaka Bahu, putrane. Ki Gedhe
Cempaluk banjur nggoleki akal supaya bisa nggolek wong wedok sing ayune padha
karo Retno Rantan Sari, banjur digawa menyang Mataram. Ing dhusun Kalibeluk ana
kenya ayu sing ayune padha Retno Rantan Sari, rupane uga mirip. Ngerteni bab
iku, Ki Gede Cempaluk banjur ngongkon Jaka Bahu lunga menyang Kalibeluk
sakperlu njaluk kenya ayu mau sing jenenge Endang Wuranti. Rupane pancen mirip
tenan. Wong tuwane Endang Wuranti ngijinke, mula Endang Wuranti kasil digawa
dening Jaka Bahu. Endang Wuranti dikongkon nyamar dadi Retno Rantan Sari banjur
digawa menyang Mataram sakperlu diwenehake marang Sultan Agung. Banjur Retno
Rantan Sari bisa kasandhing karo Jaka Bahu dadi bojone. Sultan Agung banjur
ngajak Endang Wuranti lungguh jejer bebarengan ing singgasanane, nanging Endang
Wuranti sing mung wong biyasa banjur semaput. Sultan Agung banjur sulika marang
Jaka Bahu. Sakwise Endang Wuranti sadar, dheweke ditakoni marang Sultan Agung.
Endang Wuranti kang wong biyasa ngandha yen dheweke kuwi dudu Retno Rantan
Sari, nanging Endang Wuranti saka dhusun Kalibeluk, anake wong tukang dodol
serabi. Endang Wuranti ora diiukum dening Sultan Agung banjur dikongkon bali
dening Sultan Agung menyang dhusune.
Sultan Agung duka ngerteni
kahanan kuwi mau. Dheweke rumangsa diapusi, banjur ngongkon Jaka Bahu ngadhep
dheweke. Sakwise kuwi Jaka Bahu disengeni marang Sultan Agung. Jaka Bahu banjur
diwenehi ukuman supaya Jaka Bahu entuk tugas-tugas liyane sing luwih abot
tinimbang tugas babat alas roban lan gawe kedhung ing Kali Kramat. Tugas
pisanan yaiku dheweke diutus babat alas Gambiran, banjur diwenehi tugas-tugas
liyane nganti dianggep cukup kanggo nebus salahe marang Sultan Agung.
Gambar:
http://www.google.co.id/imgres?q=kabupaten+Batang&um=1&hl=id&client=firefox-a&sa=N&rls=org.mozilla:en-US:official&biw=1366&bih=651&tbm=isch&tbnid=R8kuOGr_i_mJ9M:&imgrefurl=http://kuwarasanku.blogspot.com/2011/05/logo-kabupaten-batang.html&docid=opP2AP-xCMei5M&imgurl=https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvDfKTFjQ_uL9v27xYe0vc4orhpzdGJM3OwXfXraGIyU0gQU5ablBOu66-HB0fJFbYGQwNM9PwZBqIWZL4gFEvZeJ5-IHrdOCPxzg9bdHc7_k59JB4WJ8pMQ2BNSf3Hv4akMoN7x9CoIEc/s1600/Kab.%252BBatang.jpg&w=678&h=678&ei=x28GT8KBBcHYrQfFs9joDw&zoom=1
0 komentar:
Post a Comment